گوسفند نژاد نائینی از جمله انواع گوسفندان ایرانی است که در دسته‌ی پشمی- گوشتی قرار می‌گیرند. این گوسفندان نسبت به سایر نژادهای گوسفندی، وزن کمتری دارد. گوسفند نائینی قابل پرورش در بیشتر نقاط ایران است به همین منظور تقاضا برای پرورش و نگهداری این دام همواره بالا است. البته زیستگاه اصلی این گوسفند برای مناطق مرکزی ایران است.
نائین یکی از شهرستان های استان اصفهان است که آب و هوایی گرم و خشک دارد از این رو مردم کمتر به کشاورزی روی می‌آورند. پرورش گوسفند زنده نسبت به سایر دام ها در شهرستان نائین بیشتر صورت می‌گیرد. بیشتر مردم نائین شهر از پشم گوسفند نائینی به منظور بافتن عبا از آن استفاده می‌کنند.
اگر قصد دارید در صنعت دامپروری فعالیت داشته باشید و به توزیع گوسفندان گوشتی و پشمی بپردازید، گوسفند نائینی یک گزینه ی ایده ال در این زمینه محسوب میشود. این گوسفند قدرت باروری بالایی دارد و مرغوبیت و ارزش بالای پشم آن سبب شده تا تمرکز بیشتری بر روی این نژاد شود. در بیشتر مناطق دلیل نگهداری از این نژاد برای استفاده از گوشت اعلای آن می باشد.
فهرست مطالب
ویژگی های گوسفند نژاد نائینی
همانطور که در ابتدای متن اشاره کردیم، گوسفند نژاد نائینی پشمی- گوشتی نسبت به سایر انواع گوسفندان ایرانی، وزن بسیار پایینی دارد. این گوسفند جثه‌ی کوچکی داشته و تنها دلیل پرورش آن گوشت مرغوب و پشم با کیفیت آن می‌باشد. پشم گوسفند نائینی بخاطر کیفیت و مرغوبیت بالایی که دارد در صنایع قالیبافی و ریسندگی بسیار از آن استفاده میشود. این دام زنده بخاطر قدرت باروری بالا و همچنین قابل پرورش در انواع مناطق ایران، برای افرادی که قصد دارند در صنعت دامپروری فعالیت داشته باشند بهترین انتخاب است.
مشخصات گوسفند
اسامی که بر روی هر نژاد گوسفند گذاشته میشود برگرفته از خاستگاه اصلی آنها است. این موضوع در رابطه با گوسفند نژاد نائینی نیز صدق می‌کند. زیستگاه اصلی این گوسفند همانطور که از نامش پیداست مربوط به نائین اصفهان می‌باشد و از دیر باز پرورش و نگهداری این نژاد در نایین وجود داشته است. در حال حاضر حدود ده هزار راس از این نژاد پرورش داده میشود. نائین یک شهر گرمسیری است بر همین اساس برای پرورش این گوسفند باید شرایط جوی دامداری تا حد زیادی شبیه به خاستگاه اصلی آن باشد.
در صنایع مختلف هرجا نیاز به گوشت و یا پشم مرغوب باشد، گوسفند نائینی یکی از گزینه های اصلی این انتخاب می‌باشد. دام نائینی در بیشتر مناطق ایران قابل نگهداری است. زیرا علاوه بر تولید پشم و گوشت مرغوب، از قدرت باروری بالایی برخوردار می‌باشد. زمان باروری این حیوان بیشتر در ماه بهمن و اسفند است. این نژاد درصد دوقلوزایی پایینی دارد و عمدتا تک قلو زا است.
خصوصیات ظاهری گوسفند نائینی
یکی از ویژگی های منحصر به فرد گوسفند نژاد نائینی، پشم مرغوب و با کیفیت بالای آن است. رنگ پشم این نژاد گوسفند، سفید می‌باشد. در این نژاد در قسمت هایی نظیر دور چشم و پوزه، انتهای گوش و انتهای دست و پا لکه های مشکی وجود دارد.
از نظر ظاهری، گوسفندان این نژاد با یکدیگر تفاوت های جزئی دارند. نژاد نائینی دارای سه مدل گوش می‌باشد که شامل گوش دراز، گوش کوتاه یا نیم گوش و بدون گوش یا کر است. جثه و سر این نژاد کوچک بوده و با پوزه سیاه رنگ و بینی بدون انحنا محبوبیت زیادی را در میان دامپروران به خود کسب کرده است.
با توجه به آنکه درصد بسیاری بالایی از نژاد گوسفندان ایرانی داری دنبه هستند، نائینی نیز دارای دنبه کوچک و متوسطی است. معمولاً میش های نائینی بدون شاخ بوده و قوچ های آن در انواع با شاخ، بی شاخ و شاخ کوچک تقسیم می‌شوند.
وزن گوسفند نژاد نائینی
همانطور که گفته شد، وزن گوسفند نژاد نائینی نسبت به سایر نژادها کمتر است. وزن این گوسفند به سن آن متفاوت است. یک بره تازه متولد شده نائینی در جنس نر حدود 4 کیلوگرم و در پایان شیرخوارگی 23 کیلوگرم وزن دارد. همچنین این حیوان در 6 ماهگی 32 کیلو گرم و در یک سالگی چیزی حدود 45 کیلوگرم است. البته این میزان وزن در همین دوره سنی در جنس ماده تا حدودی متفاوت تر است. بره ماده متولد شده 3.5 کیلوگرم، پایان شیرخوارگی 20 کیلوگرم، 6 ماهگی 27 کیلوگرم و در یک سالگی تقریبا 40 کیلو گرم است.
وزن گوسفند نائینی باتوجه به موقعیت جغرافیایی دامپروری و تغذیه گوسفندی تا حدودی قابل تغییر بوده و ممکن است کمتر یا بیشتر شود. گوشت و پشم مرغوب این نژاد باعث می شود که در اغلب مناطق ایران این گونه برای گوسفند زنده پرورش داده شود. میزان وزن گیری این نژاد تقریبا خوب بوده و سالانه می‌توان از آن چیزی در حدود یک تا یک و نیم کیلوگرم پشم بدست آورد که رقم خوبی در این زمینه می‌باشد.
